บทที่สิบหก

แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านผ้าม่านผืนบางเข้ามาในห้อง อาบร่างของดีแลนและไมเคิลที่ยังคงนอนกกกอดกันอยู่บนเตียงให้เรืองรองไปด้วยประกายอันอบอุ่น

ทั้งสองไม่ขยับเขยื้อน เพียงแค่นอนซึมซับไออุ่นแห่งความวาบหวามที่เพิ่งผ่านพ้นไป ศีรษะของดีแลนซบอยู่บนแผงอกของไมเคิล ส่วนไมเคิลนอนหงายราบบนเตียง แขนข้างหนึ่งโอบรอบร่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ